“Patrycja, waar vier jij eigenlijk Pasen?”
Vanonder de roze bouwhelm klinkt een verbaasde “huh?”
“Je weet toch, ik ga passen en meten bij dat nieuwe project. Dat hebben we gisteren uitgebreid besproken!”
Terwijl ze met stevige pas wegbeent, mompelt ze nog wat over vergeetachtigheid.
Er verschijnt een diepe frons in het gezicht van Ferry. Hij opent zijn mond om iets te zeggen, haalt diep adem en nét voor hij wil gaan praten, laat hij zijn adem los en doet zijn mond weer dicht. Enigszins verward loopt hij weg, geen idee wat er zojuist nou eigenlijk gebeurd is.
Pasen…🐣
Passen…📐
Voor niet-Nederlanders is het soms echt niet te doen, die woorden die zo op elkaar lijken en bijna hetzelfde klinken.
Patrycja viert dit jaar geen Pasen. Niemand van ons, eigenlijk. We werken gewoon door. Veel te leuk, al dat passen en meten 😜
